بازسازی و احیای زیستگاه های دریایی
بازسازی صخره صدف:
ترمیم صدف برای مدت طولانی یک اولویت برای TNC بوده است. صدفها رسوبات و جلبکها را فیلتر میکنند و نیتروژن را از آب حذف میکنند، در حالی که صخرههای آنها مهدکودکها و محلهای تغذیه را برای سنگماهیها، خرچنگها و دیگر جانداران دریایی فراهم میکنند. برای نسلها، صدفها نقش مهمی در اقتصاد ویرجینیا داشتهاند.
بازسازی صخره صدف همچنین راه حلی مبتنی بر طبیعت برای سازگاری با تغییرات آب و هوایی ارائه می دهد. صخره ها می توانند ضربه امواج طوفان را از بین ببرند و به کاهش سرعت فرسایش در لبه های مرداب کمک کنند. با رشد آنها، صخره های صدف به صورت عمودی برافروخته می شوند و با افزایش سطح دریا همگام می شوند و ظرفیت خود را برای محافظت در برابر طوفان افزایش می دهند.
گستره منحصر به فرد ساحل شرقی اقیانوس اطلس فرصت های بی نظیری را برای مطالعه چگونگی بهره مندی جوامع محلی از سیستم های طبیعی دست نخورده و مزایای احیای زیستگاه های ساحلی ارائه می دهد.
در آوریل 2022، محققان دانشگاه ویرجینیا، با همکاری TNC، نتایج یک مطالعه 15 ساله را منتشر کردند که امید به آینده دوکفه ای را ارائه می دهد. با نگاهی به 16 مکان متشکل از 70 صخره، این مطالعه نشان میدهد که صخرههای احیا شده میتوانند در حدود شش سال با جمعیت صدفهای صخرهای طبیعی مطابقت داشته باشند و پس از آن نیز به قوت خود ادامه دهند. این مطالعه همچنین نتیجهگیری میکند که مزایای اکوسیستمی که صخرههای احیا شده فراهم میکنند میتوانند در عرض یک دهه فراگیر شوند – یعنی آب تمیزتر و شفافتر و همچنین زیستگاهی که از ماهیگیری ساحلی پشتیبانی میکند.
چه چیزی باعث ایجاد یک صخره صدف موفق می شود؟ و “نقطه شیرین” برای زنده ماندن و رشد صدف ها کجاست؟ اینها سوالاتی هستند که در مطالعه دیگری که توسط ویرجینیا سی گرانت و دکترای UVA انجام شده است، مورد توجه قرار گرفته است. کینزی تدفورد نامزد
کینزی با همکاری با بو لوسک، دانشمند ساحلی TNC، 18 صخره صدف در منطقه حفاظت شده ساحلی ولگناو ویرجینیا را زیر نظر دارد و اندازهگیریهای دقیقی برای ارتفاع، رشد صدف و ساختار صخرهها انجام میدهد تا ببیند چه شرایطی برای بهینهسازی بقا و رشد صخرهها مهم است. نتایج این مطالعه به اطلاع رسانی تلاش های طولانی مدت ترمیم TNC کمک می کند.
اسکالوپ خلیج
ویرجینیا در سال 1930 از پربازده ترین ماهیگیری گوش ماهی خلیج (Argopecten irradians) در ایالات متحده حمایت کرد، اما گوش ماهی ها همراه با مراتع علف دریایی ناپدید شدند. در سال 1933، آبداران ویرجینیا اصلاً گوش ماهی خلیجی برداشت نکردند.
اما پس از بیش از 80 سال، جزر و مد ممکن است تغییر کند. همراه با شرکای خود در VIMS، ما در تلاش هستیم تا با بازگرداندن گوش ماهی های خلیج به آب های ویرجینیا، تلاش های موفق خود را برای احیای علف مارماهی تقویت کنیم.
بو لوسک، دانشمند ساحلی VVCR، به VIMS در رهاسازی اولین دسته آزمایشی از 5500 گوش ماهی نوجوان در 4 اوت 2009 در یک چمنزار علف دریایی در خلیج جنوبی کمک کرد. گوش ماهی ها خود را به تیغه های علف دریایی می چسبانند که از جریان های قوی و شکارچیانی مانند خرچنگ ها و پرتوها پناه می گیرند.
ما کار با VIMS را روی چندین پروژه آغاز کرده ایم، از جمله تلاش برای تولید و رشد گوش ماهی از اندازه لارو تا جوان. 3 میلیون لارو گوش ماهی خلیج VIMS در حال حاضر در مخازن تنظیم TNC پرورش می یابند. در ماه مه 2017، ما 12.3 میلیون لارو گوش ماهی خلیج را که توسط VIMS و Cherrystone Aquafarms در علف مارماهی در خلیج جنوبی تولید شده بودند، رها کردیم. امید این است که در نهایت جمعیتی از ماهی ماهی خلیج را به آبهای ویرجینیا بازگردانند.
یکی از با ارزش ترین چیزهای این پروژه برای من این است که می توانم فرزندانم – دو دختر کوچکم – را ببرم و وقتی در ساحل قدم می زنیم، به صدف ها نگاه می کنیم، و آنها یک صدف قدیمی گوش ماهی مرده را برمی دارند، آنها می دانند. لوسک گفت: دقیقاً از کجا آمده است. «خوب است که گوش ماهی فقط چیزی نیست که مادربزرگتان در مورد آن به شما گفته است. برای آنها این چیزی خواهد بود که واقعاً اینجاست، و ما خواهیم دید که چه چیزی می توانیم از آن بسازیم.”