4 استراتژی موثر برای کمک به کودکان مبتلا به ADHD در تکمیل تکالیف خود

تکالیف ممکن است برای کودکان مبتلا به ADHD یک مبارزه غیرممکن به نظر برسد، اما لازم نیست اینطور باشد…

به‌عنوان کودکی که با اختلال بیش‌فعالی کمبود توجه (ADHD) بزرگ شده‌ام، می‌دانم که نادیده گرفتن تکالیف روزانه چگونه است. من خوش شانس بودم که والدینی داشتم که بسیار آرام بودند – اما اگر آنها والدین سختگیر بودند، به شما اطمینان می دهم، هنوز کار زیادی انجام نمی دادم. آموزش تئوری موسیقی

این احساس وجود دارد، من دوست دارم آن را احساس «نمی توانم اذیت شوم» بنامم، که هر بار که سعی می کنم تمرکز کنم غالب می شود. در موارد نادری که بر احساس «نمی‌توانم اذیت شوم» غلبه کردم (مانند عصر قبل از امتحان)، می‌توانید مطمئن باشید که روز بعد دوباره برمی‌گردد. علاوه بر این، تمام چالش‌های دیگر ناکارآمدی اجرایی مانند فراموشی، حافظه فعال، بی‌توجهی و مدیریت زمان وجود دارد که کار را آسان‌تر نمی‌کند.سنتور نوازی

بسیاری از کودکانی که با آنها کار می کنم وقتی از مدرسه به خانه می رسند آنقدر خسته هستند که به سختی انرژی در مخزن باقی می ماند. این امر برای مبتلایان به ADHD رایج است، زیرا معمولاً با زمانی که داروهای آنها شروع به از بین رفتن می کند همزمان است. بنابراین، چه کاری می توانید انجام دهید تا تکالیف را برای کودکان مبتلا به ADHD آسان تر کنید؟

نحوه درک روشهای پردازش

از تجربه من، چندین استراتژی وجود دارد که می تواند کمک کند. با این حال، مهم است که بدانیم هر کودک متفاوت است و بسته به توانایی‌های فردی و روش‌های پردازش آن‌ها، خواه شنوایی، حرکتی، بینایی یا لامسه، انرژی خواهد گرفت. به عنوان مثال، یکی از مشتریان من تکالیف خود را با استفاده از خودکارهای شارپی رنگی (تصویری) انجام می دهد، برخی فقط می توانند وظایف خواندن را در حین گوش دادن به صدای سفید (شنیداری) انجام دهند، در حالی که دیگران یک اسباب بازی POP IT یا Thinking Putty (جنبشی) را ترجیح می دهند. .

استفاده همزمان دو مورد اشکالی ندارد. یکی از دانش‌آموزانم متوجه شد که هنگام استفاده از پخش‌کننده معطر همراه با تایمر ساعت شنی برای کمک به مدیریت زمان، بهتر تمرکز می‌کند. اینها تنها چند ایده هستند که می توانند تفاوت بزرگی ایجاد کنند.

1. انعطاف پذیری

همانطور که ممکن است به خوبی بدانید، مبتلایان به ADHD متنفرند که به آنها گفته شود چه کاری انجام دهند. به همین دلیل است که ارائه یک چارچوب زمانی انعطاف پذیر می تواند بسیار مفید باشد. با پرسیدن اینکه چه زمانی می‌خواهد تکالیف خود را تکمیل کند، به فرزندتان مالکیت بدهید. بدیهی است که دادن تمام تعطیلات آخر هفته به آنها یک پنجره بسیار طولانی است. تکالیف فقط انجام نمی شود. با این حال، ارائه یک بازه زمانی دو ساعته برای فرزندتان برای تکمیل یک ساعت کار، به او این امکان را می دهد که به روش خود به آن نزدیک شود. همچنین به کودک کمک می کند تا خود را برای تجربه ناخواسته روان کند. این انتقال از تفریح ​​به تکالیف را کمی آسان تر می کند. اگر کودک شما تلاش می کند تا از صفحه نمایش فاصله بگیرد، ممکن است مداخلات دیگری لازم باشد.

2. طرح های پاداش

بسیاری از کودکان مبتلا به ADHD با پاداش های طولانی مدت آموزش انگیزه ندارند. مبتلایان به ADHD به چیزی «فوری» نیاز دارند که منتظر آن باشند، خواه تماشای صفحه نمایش، یک خوراکی خوشمزه، یک ابزار یا یک بسته برچسب برای مجموعه خود باشد. یک پاداش فوری در کوتاه مدت تأثیر تحریک مغز را دارد. یکی از کودکانی که من مربی آن هستم، ترتیبی دارد که به موجب آن برای هر شب تکالیف تکمیل شده، 30 دقیقه زمان اختصاص داده شده روی صفحه نمایش دریافت می کند. طرح‌های پاداش مانند این، تکالیف را لذت‌بخش‌تر نمی‌کند، اما حداقل به فرزندتان دلیلی برای انجام آن می‌دهد.

3. دو برابر شدن بدن

بسیاری از کودکان وقتی در میان همسالان خود هستند، راحت تر تمرکز می کنند. به همین دلیل است که باشگاه های تکالیف بعد از مدرسه بسیار محبوب هستند. اگر باشگاه تکالیف فرزند شما نیست، شاید آن‌ها بتوانند از یک «بادی دوبل» استفاده کنند. اگر فرزند شما دوستی دارد که او نیز مبتلا به ADHD است، شاید آنها بتوانند به نوبت به خانه یکدیگر بروند و کار خود را با هم تکمیل کنند. اگر دو نفر با هم کار کنند، سطح مسئولیت پذیری بالاتری وجود دارد.

4. دوره های کوتاه تر مطالعه

دوره های طولانی توجه یک چالش است، به ویژه برای موضوعاتی که فرزند شما علاقه چندانی به آنها ندارد. گاهی اوقات، استخدام یک مربی می تواند راهی مفید برای القای مسئولیت پذیری باشد. اگر بچه ها عضوی از خانواده نیستند، تمایل کمتری دارند که کسی را ناامید کنند. ترتیب درس‌های کوتاه‌تر 30 دقیقه‌ای با استاد راهنما می‌تواند راه مؤثرتری برای حفظ توجه باشد. هر چه درس طولانی تر باشد، خطر منطقه بندی فرزند شما بیشتر است.

مربیگری چگونه می تواند کمک کند؟

ممکن است ارزشمند باشد که از کسی حمایت کنید که ADHD فرزندتان را درک می کند. یک مربی یا مربی شخصی می تواند به کودک شما کمک کند تا در ابتدای هفته سازماندهی شود و می تواند تشویق آرام و مسئولیت پذیر باشد.